rozwścieczenie

rozwścieczenie
rozwścieczenie {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. n III, blm {{/stl_8}}{{stl_7}}'uczucie niepohamowanego gniewu, złości; wściekłość': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wpadł w rozwścieczenie. Dał upust swemu rozwścieczeniu. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • rozwścieczenie — n I 1. rzecz. od rozwścieczyć. 2. «niepohamowany gniew, wściekłość, złość» Nie mógł opanować rozwścieczenia. rozwścieczenie się rzecz. od rozwścieczyć się …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”